Charente-Maritime: de Broue-toren van Saint-Sornin, een middeleeuwse schat om de omgeving van gisteren te begrijpen

De Broue-toren in Saint-Sornin is al tien jaar een locatie voor archeologisch onderzoek. Een manier voor onderzoekers om meer te weten te komen over de evolutie van het landschap in de regio sinds de middeleeuwen.

De opgravingsfase van 2025 bij de Tour de la Broue in Saint-Sornin is afgerond: een kans om de archeologische betekenis van de site te herbekijken. Deze unieke site in de Charente-Maritime, die sinds 2015 wordt bestudeerd, biedt dankzij de kapel en het landhuis de mogelijkheid om de levensstijl van de inwoners in de middeleeuwen te verkennen. De site werd tussen de ^11e en ^15e eeuw gebruikt om de zoutmoerassen te monitoren en getuigt van een indrukwekkende periode en een indrukwekkend landschap. Nog verbazingwekkender is dat de site ook de mogelijkheid biedt om de omliggende topografie te reconstrueren.

Voor Éric Normand, de archeoloog die verantwoordelijk is voor het project , is deze mogelijkheid om milieuveranderingen tijdens de middeleeuwen te bestuderen een echte kans. "Het is zeldzaam om gegevens zoals die we hier vinden te hebben om de biodiversiteit in de middeleeuwen te bestuderen. Het is dan ook interessant om ze te kunnen vergelijken met de landschappen die we vandaag de dag hebben." Om dit onderzoeksgebied verder te ontwikkelen, neemt Benoît Clavel, een archeozoöloog gespecialiseerd in de middeleeuwen, deel aan de opgravingen. "We hebben gebieden waar we veel voedselresten vinden van de heren die in de woningen woonden. Dit stelt ons in staat om zowel hun levensstandaard als de topografie van de plaatsen te begrijpen." De onderzoeker kon een evolutie waarnemen in de vogels en vissen die werden gegeten, wat suggereert dat de omgeving van de jacht- en visgebieden in de loop der eeuwen is geëvolueerd en steeds minder maritiem is geworden.

Hoewel het onderzoek vordert, blijven veel hypothesen moeilijk te bewijzen. "De ontdekkingen van dit jaar hebben ons meer vragen dan antwoorden opgeleverd", lacht de beheerder van de site. Een van die vragen betreft het mogelijke gebruik van de site als klooster: "De rechthoekige, op zichzelf staande structuur zou kunnen doen denken aan een klooster, en we hebben gemarkeerde potten gevonden die ons ook in die richting wijzen."

Naast de historische waarde heeft de site ook een educatieve betekenis. Van de ongeveer twintig vrijwilligers die meedoen aan de opgravingen, zijn er zelfs nog studenten. "We hebben veel studenten archeologie of kunstgeschiedenis. Nu hebben de meesten in hun curriculum een ​​praktijkcomponent om te valideren, met een stage of uren op een bouwplaats."

Een van de grote vragen rond de site is nu: wat gebeurt er als de opgravingen voorbij zijn? Volgens Éric Normand is dit een vraag die nu gesteld moet worden als de overheid er een toeristische en erfgoedlocatie van wil maken. "We komen vaak opgravingslocaties tegen waar we na afloop van het onderzoek terugkijken zonder te weten wat ermee zal gebeuren. De ontwikkeling van dit soort sites kost tijd; we moeten er nu over nadenken."