Ten zawód odchodzi do lamusa, bo nikt nie chce w nim pracować!
Mehmet Ekşiler, który od 50 lat pracuje jako sitarz w Targu Kowalstwa Miedzianego w Gaziantep, powiedział, że w związku z postępem technologicznym zawód ten jest zagrożony wyginięciem.
Mehmet Ekşiler, który wykonuje swój zawód, stawiając opór technologii na bazarze miedzianym w Gaziantep, stwierdził, że sita, na które wcześniej było duże zapotrzebowanie w fabrykach mąki, nie są już preferowane.
Ekşiler powiedział, że kiedyś robił 200–300 sit dziennie, ale obecnie liczba ta zmniejszyła się do 10, ponieważ nie był w stanie przeszkolić wystarczającej liczby personelu. Ekşiler podkreślił, że tradycyjne rzemiosło nie jest odporne na rozwój technologii i stwierdził, że zawód ten jest zagrożony wyginięciem, ponieważ nie można wyszkolić wystarczającej liczby pracowników.
Mistrz Ekşiler stwierdził, że zawód sitarza znajduje się w trudnej sytuacji i złożył następujące oświadczenia:
„Nie ma nowych uczniów, nie ma czeladników. Nawet nasze własne dzieci nie kontynuują tego zawodu. Chociaż w ciągu ostatnich kilku lat przyciągnął on pewną uwagę, gdy wycofamy się z zawodu w ciągu najbliższych 3-5 lat, nie będzie już nikogo, kto mógłby wykonywać tę pracę.
Dawniej stosowanie sit w fabrykach mąki było bardzo powszechne. Obecnie przesiana mąka trafia bezpośrednio do fabryk. Dlatego też sita nie są już tak chętnie stosowane jak kiedyś. „Kiedyś robiłem 200-300 sit dziennie, ale teraz mogę zrobić tylko 10 dziennie”.
''NAWET NASZE DZIECI NIE CHCĄ TEGO ROBIĆ''Ekşiler, który przekazał informacje na temat zawodu sitarza, kontynuował swoją wypowiedź w następujący sposób:
Statki dźwigowe pojawiły się około 100 lat temu. Wcześniej do odcedzania jogurtu używano gazy. Gazy serowarskie zastąpiono sitami i zaczęto zajmować się ich wyrobem. Jednakże przestaliśmy już produkować sita i bardziej skupiamy się na ich kupnie i sprzedaży. Ponieważ nie ma ludzi, którzy mogliby kontynuować ten zawód. Nawet nasze dzieci nie chcą wykonywać tej pracy.
yeniakit
