NASA potwierdza: aktualnie Ziemia ma dwa Księżyce

Dopiero co podziwialiśmy niesamowitą superpełnię Księżyca, teraz okazuje się, że… księżyce mamy dwa. NASA potwierdziła doniesienia o asteroidzie 2025 PN7.

Lubicie podziwiać Księżyc? Szczególnie podczas takich pełni jak przed kilkoma dniami, prawd? To teraz ważna wiadomość dla wszystkich astronomów-amatorów, romantyków i wilkołaków: NASA potwierdza, że mamy… dwa księżyce. No, powiedzmy…

Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej potwierdza, że odkryta przez Uniwersytet Hawajski asteroida o nazwie 2025 PN7 porusza się po orbicie zsynchronizowanej z ruchem Ziemi, co czyni z niej tzw. quasi-księżyc.

2025 PN7, czyli nasz quasi-księżyc

Spokojnie, na niebie raczej go nie zauważycie. Obiekt ma zaledwie od 18 do 36 metrów średnicy. Co więcej, nie zostanie z nami na zawsze. W porównaniu do tego prawdziwego satelity, który utrzymywany jest na orbicie przez ziemską grawitację, ruch quasi-księżyca z czasem rozminie się z orbitą naszej planety i asteroida odleci w przestrzeń kosmiczną.

Kiedy? Naukowcy szacują, 2025 PN7 jest z nami od około 60 lat, a pożegnamy się ok. roku 2083. Dowiadujemy się o tej asteroidzie prawdopodobnie dlatego, że nawet kiedy znajdował się najbliżej Ziemi, był to dystans dziesięć razy większy niż ten, dzielący nas od Księżyca. Czyli… daleko.

Okrycia dokonano zupełnym przypadkiem podczas rutynowego przeglądu teleskopowego. I choć naukowcy Uniwersytetu Hawajskiego nie mieli wątpliwości, z czym mają do czynienia, dopiero trwające tygodnie obserwacje NASA potwierdziły na sto procent, że 2025 PN7 jest quasi-księżycem Ziemi. Ciekawostka: To ósmy taki obiekt w historii naszej planety, a przynajmniej o tylu wiemy.

Quasi-księżyc: Mały, ale bardzo ważny

I chociaż 2025 PN7 jest „malutki” i w końcu się z nami rozstanie, dla naukowców i astronomów ma bardzo duże znaczenie.

Chociaż prawdopodobnie nie zobaczycie go na niebie i generalnie fakt, że mamy „dwa księżyce” nie odmieni nagle waszego życia, dla wzorce orbitalne oraz właściwości quasi-księżyca mogą przynieść specjalistom wiele nowych wskazówek na temat tego, jak ciała niebieskie w różnym stopniu oddziałują ze sobą. To wręcz wielka paczka dodatkowych danych do analizowania.

Parafrazując więc słynną odezwę: To mała asteroida dla człowieka, ale wielki quasi-księżyc dla ludzkości. Czy jakoś tak…

Gdy następnym razem będzie patrzeć z podziwem na naszego naturalnego satelitę, pamiętajcie, że… gdzieś tam w otchłani krąży jeszcze jego mniejszy kolega.