Sierra de los Padres: de erfenis van de jezuïeten, de plek die Martín Fierro inspireerde en het "wonder" van de Gruta de los Pañuelos

Omdat het zo dicht bij Mar del Plata ligt, is het rustige stadje Sierra de los Padres een geweldige optie voor minitoerisme op winderige, koele, zonnige en bewolkte dagen. Naast de haven vindt u hier ook de winkelcentra (Paseo Aldrey en Los Gallegos), Villa Victoria en de snackbars langs de Güemesstraat.

Deze stad ligt op ongeveer 20 km van La Feliz, op de laatste formaties van het oude Tandilia-systeem , een bergketen die door het centraal-westelijke deel van het district General Pueyrredón loopt, in het zuidoosten van de provincie Buenos Aires.

U kunt hier komen via Route 226 , door landschappen met ravijnen, lagunes, beken en bergen. Om die reden duurt de autorit vanuit Mardel minimaal drie uur, zodat u op een rustige manier kunt genieten van het culturele, recreatieve en gastronomische aanbod van de omgeving.

Er zijn ook toerismebedrijven die minibustours organiseren voor $ 20.000 per persoon en vertrekken vanaf Plaza España of Plaza Colón.

Hoe kom ik er? De Pedro Luro Avenue in Mar del Plata gaat over in de nationale route 226. Vanuit het centrum van de badplaats komt u langs het nieuwe treinstation, waar het oude gebouw bewaard is gebleven. U laat het Hippodroom en de groente- en fruitmarkt achter u en bij kilometer 12 komt u bij een rotonde die de eerste toegang tot het natuurreservaat Laguna de los Padres aangeeft.

Er verschijnen steeds meer toegangspunten totdat u bij het grote water aankomt, waar u kunt roeien, kanoën en windsurfen.

Op een oppervlakte van meer dan 600 hectare bevinden zich campings, visclubs en recreatiegebieden met barbecues, te midden van glooiende bosjes en araucariabossen.

Aan de oevers van de Laguna de las Cabrillas (tegenwoordig Laguna de los Padres) werd de Reductie van Nuestra Señora del Pilar gebouwd, toen dit gebied bewoond werd door de Pampa-bevolking. In 1746 stichtten drie jezuïeten een kleine nederzetting bestaande uit Puelches, Moluches en Serranos die zich rond de missie vestigden.

Een kruis leidde de actie van de jezuïetenpaters Falkner, Cardiel en Strobel. Zij begonnen hun werk in het gebied zonder zich voor te stellen dat er aan de rand van de lagune - waaraan ze hun naam gaven - bescheiden gebouwen zouden verrijzen.

De monniken predikten enkel het katholieke geloof en spoorden deze nomadische etnische groepen aan tot een meer sedentair leven. Ze gingen het land bewerken, zoals gebeurde in de Estancia del Pueblo , waar ze voor het eerst tarwe verbouwden.

Als reactie op de klachten van de Pampas lieten de Jezuïeten het evangelisatieplan in 1751 varen, waardoor de bevolking de tweede christelijke bevolkingsgroep op inheems grondgebied werd.

"In een omgeving als deze leefden de jezuïetenmissionarissen in de meest absolute soberheid, met als decor de eenzaamheid van de verlaten pampa's en als enig doel de grotere glorie van God." Dit bord is te zien bij het betreden van een van de herbouwde huizen, samen met onder andere een grote afbeelding van Ceferino Namuncurá en een kaart van de provincie Buenos Aires.

Tegenwoordig zijn de gebouwen die u kunt bezoeken, replica's , zoals het gebouw dat de weg toont die de Jezuïetenorde in het noorden van het land bewandelde met haar werk.

Om je in tijd en ruimte te verplaatsen, moet je bedenken dat Mar del Plata op 10 februari 1874 werd gesticht .

Op deze historische plek bevindt zich ook de parochie van Nuestra Señora del Pilar , waar de Jezuïetenkapel een van de kapellen is, op enkele meters van de Laguna de los Padres.

Het is een historische reconstructie van een kapel met witte muren en rieten daken. Er staan ​​ook gebouwen bij, waaronder een museum ter nagedachtenis aan de missie van de paters Jezuïeten en de inheemse bevolking van het gebied.

De Reductie is elke dag van 10.00 tot 17.00 uur gratis te bezoeken . Op zondag wordt er in de kapel een mis opgedragen.

Rond 1826 werd op de plek waar de dichter, journalist en soldaat José Hernández zich als kind met zijn vader vestigde, de Estancia Laguna de los Padres gebouwd.

Tijdens een deel van zijn kindertijd en adolescentie zouden alle ervaringen op het platteland van de auteur van “Martín Fierro” hem markeren en inspireren bij het schrijven van het kroonwerk van de gaucholiteratuur, toen hij in contact kwam met de gaucho’s en leerde over hun gebruiken, taal en manier van leven.

Op de plaats waar de oude ranch stond, werd in 1885 het Gemeentemuseum José Hernández geopend. Het museum belicht de geschiedenis van het platteland, samen met de schapenschuur en de drinkbak voor het vee.

In het rotsachtige massief van Sierra de los Padres is een van de grootste bezienswaardigheden de Grot van de Maagd, beter bekend als de Grot van de Zakdoeken . Omdat? Omdat het zijn naam ontleent aan de zakdoeken die vrome mensen op hun lichaam dragen door de zakdoeken aan elkaar te knopen en te bidden tot God en de Heilige Maagd.

Het begon allemaal in 1948, toen een echtpaar Italiaanse immigranten een beeld van de Maagd Maria op een natuurlijk voetstuk plaatsten en de eerste zakdoeken aan elkaar bonden , biddend dat zij hen een kind zou schenken, omdat zij er zelf geen konden krijgen.

Vier maanden later keerden ze terug naar de plek om God te danken voor "het wonder". De vrouw was namelijk zwanger en ze beweerden dat de Maagd hun gebeden had verhoord. Daarom legden ze nog meer zakdoeken neer.

In de loop der jaren raakte de plek steeds meer gevuld met bezoekers die hun sjaals aan elkaar knoopten. Er waren zoveel bezoekers dat er een ketting van kleurrijke stoffen ontstond die over de rotsen liep.

In 1982 werd het beeld van de Maagd van Lugar in de Grot geplaatst: gelovigen blijven hier hun zakdoeken achterlaten en bidden voor gezondheid, werk en familie.

In het openluchtwinkelcentrum Paseo de la Cumbre zijn diverse winkels gevestigd die streekproducten, ambachten, snoep, chocolade, decoraties en kleding verkopen. Als u de trap oploopt en over de houten terrassen loopt, heeft u vanuit het restaurant en de banketbakkerij een prachtig uitzicht op de bergen.

Zowel mensen die op eigen gelegenheid komen als mensen die met een excursie komen, nemen een paar uur de tijd om rustig rond te lopen en iets te drinken in het vredige berglandschap.