Snelweg van tranen: Canada's meest trieste weg vol vermiste personen en onopgeloste moorden

Stel je voor dat je een droomroadtrip door Canada maakt en ineens op een snelweg belandt die vol staat met borden en posters van vermiste vrouwen. Er staan ​​ook borden die waarschuwen tegen liften. Dit griezelige landschap kom je tegen in British Columbia, want hier ligt de meest trieste weg van Canada: de zogenaamde "Highway of Tears".

Dit is het ongeveer 724 kilometer lange gedeelte van Yellowhead Highway 16 tussen de steden Prince George en Prince Rupert. Sinds de jaren zeventig verdwijnen daar vrouwen. Velen werden aantoonbaar vermoord, terwijl anderen tot op de dag van vandaag onaangetast zijn gebleven. De term “Snelweg der Tranen” werd bedacht door Florence Naziel, die het weggedeelte deze naam gaf tijdens een wake in 1998 om het lijden van de nabestaanden te symboliseren.

Sinds de jaren zeventig zouden er meer dan 80 vrouwen langs de snelweg zijn verdwenen. Sommigen van hen zijn later vermoord teruggevonden. Onder de slachtoffers bevinden zich opvallend veel inheemse vrouwen. De website van de Canadese Encyclopedie beschrijft de Highway of Tears als onderdeel van een grotere, landelijke crisis van vermiste en vermoorde inheemse vrouwen en meisjes.

Het deel van de snelweg ligt in een dunbevolkt gebied dat als arm wordt omschreven en tot 2017 nauwelijks toegang had tot openbaar vervoer. Dit betekende dat veel inwoners die zich geen eigen auto konden veroorloven, afhankelijk waren van liften. Vooral vrouwen wordt het tot op de dag van vandaag sterk afgeraden.

Het exacte aantal vrouwen dat langs de snelweg is verdwenen of vermoord, is omstreden, aldus de encyclopedie. Er is een officiële lijst van de Royal Canadian Mounted Police (RCMP) met 18 gevallen uit de periode 1969-2006. Tien daarvan zijn inheemse vrouwen en meisjes. Als het gebied wordt uitgebreid tot heel noordelijk British Columbia, zijn er volgens inheemse groepen meer dan 40 gevallen.

Gloria Moody, 27 jaar oud, moeder van twee kinderen, vermoord en nooit opgelost. Monica Ignas, 15 jaar oud, vermoord en onopgelost. Monica Jack, twaalf jaar oud, vermoord en opgelost. En zo gaat de lijst nog wel even door. De meeste zaken zijn tot op heden nog steeds onopgelost. Volgens de internationale NGO Human Rights Watch ligt het aantal onopgeloste moorden op inheemse vrouwen en meisjes het hoogst in British Columbia. Dit geldt alleen voor Canada, maar is ook een probleem in andere landen.

Tegenwoordig zie je langs de snelweg nog steeds borden met de namen van vermiste personen.

Bron: imago images/TT

In 2015 startte de Canadese overheid een onderzoek. In datzelfde jaar beweerde Carolyn Bennet, inmiddels een Canadese dominee, dat het aantal vermoorde en vermiste inheemse vrouwen en meisjes in heel Canada waarschijnlijk ruim 1.200 bedroeg. Veel zaken zijn tot op heden nog steeds onopgelost. Als mogelijke redenen voor dit extreem hoge aantal worden vaak armoede en isolatie, seksueel geweld, het falen van de overheid, racisme en vrouwenhaat genoemd.

Het eindrapport van het landelijke onderzoek is ruim 1.000 pagina's lang en bevat twee keer zoveel getuigenverklaringen en schokkende bevindingen. Uiteindelijk worden de moorden en vermiste personen in het eindrapport aangeduid als ‘Canadese genocide’.

Na toenemende publieke druk introduceerde de overheid in 2017 uiteindelijk drie nieuwe busroutes langs de snelweg. En dat ondanks het feit dat er al ruim tien jaar eerder een pendeldienst was aanbevolen tijdens het symposium ‘Highway of Tears’.

Niet alleen vrouwen en meisjes verdwijnen op deze snelweg, er is zelfs een geval bekend van een compleet gezin dat vermist raakt. Doreen Jack, haar twee zonen en haar man Ronald vertrokken op de avond van 2 augustus 1989 naar de nieuwe baan van haar man. Hij belde zijn moeder omstreeks half twee 's nachts, terwijl ze op de 'Snelweg der Tranen' reden. Sindsdien heeft niemand meer iets van de familie Jack vernomen.

Wilt u West-Canada verkennen, maar wilt u de Highway of Tears vermijden, dan zijn er alternatieve routes. U kunt bijvoorbeeld de Sea-to-Sky route kiezen vanuit Vancouver via Whistler, Lillooet en Kamloops. Of u kunt de Rocky Mountains-route nemen van Calgary via Banff, Jasper en Clearwater naar Kamloops. Op deze route verkent u ook een deel van Alberta.

Gelukkig zijn er alternatieven als u het gedeelte over Highway 16 wilt vermijden.

Bron: imago images/Wirestock

Een derde optie is de Great Northern Circle Road vanuit Prince George, maar dan zonder het deel van Highway 16. Als u de regio wilt verkennen zonder de "Highway of Tears", kunt u de volgende route kiezen: Prince George → Fort St. James → Fort Nelson → Watson Lake (Yukon) → Stewart-Cassiar Highway → terug via Smithers naar Prince George.

Op zoek naar meer inspiratie? Op reisereporter vindt u tips voor alle topreisbestemmingen en op onze aanbiedingenpagina vindt u de beste reisaanbiedingen .

reisverslaggever